Joop van der Hor, geboren in 1954 in Rotterdam, is een betrokken inwoner van Spijkenisse. Hij is naast columnist, ook trouwambtenaar, presentator, schrijver, ambassadeur van Villa Joep en pakt nog meer op wat op zijn pad komt. Hij werkte als persvoorlichter van de politie, is getrouwd en woont nu met zijn vrouw Gina in een appartement in Spijkenisse. In 2018 ontving hij de Nissewaardpenning uit handen van burgemeester Salet voor zijn inzet. Hij kijkt veel om zich heen en schrijft over allerlei zaken in zijn columns.
Op het moment dat ik deze column schrijf, kijkt mijn vrouw naar de televisiedramaserie ‘Het jaar van Fortuyn’. Af en toe kijk ik over mijn schouders mee naar de acteurs die Fortuin (LPF) en Ad Melkert (PvdA) gestalte geven. Ik moet zeggen, ze lijken verdomd veel op de echte Pim en Ad. Ik hoor Fortuyn zeggen ‘Partij van de Armoede’ en kan mij die uitspraak nog goed herinneren. Voor mij viel de echte Pim daarmee van zijn zelfbeklommen voetstuk. De minachting richting de arbeidersklasse, de mensen met een laag inkomen en wat toen nog allochtonen en gastarbeiders werden genoemd, droop er van af. De taart in het gezicht van Fortuyn had van mijn part van stront mogen zijn. Echter de kogel later door zijn hoofd had nooit mogen zijn afgevuurd. Wat ik had met Fortuyn, had en heb ik ook met Geert Wilders en Thierry Baudet. Ik verfoei deze politici. Waarom? Omdat ze zich bedienen van populistische retoriek en altijd de andere partij de schuld geven van alles wat verkeerd gaat in dit land zonder zelf een fundamentele bijdrage aan mogelijke verbeteringen te leveren.
De kreet ‘Partij van de Armoede’ inspireerde mij dan ook tot het schrijven van deze column met de titel ‘Partij Van Verlies’ over de breuk binnen de fractie van de PVV in Nissewaard. Wie denkt dat ik nu vergenoegd in mijn handen zit te wrijven heeft het mis. Het mooie aan het Nederlandse politieke bestel is namelijk dat je kan en mag kiezen op wie je wilt en dat heet democratie, de wil van het volk! Of ik het daarom prachtig vind dat de PVV het nu zoveelste raadslid verliest en dat zowel Frank van Boven als de mij als zeer fatsoenlijk overkomende Anita Verweij verliest? Of dat ik het jammer vind dat zij nu op persoonlijke titel een zetel in de gemeenteraad bezet houden nadat we al eerder een hele soapera hebben meegemaakt met de al veel eerder afgesplitste PVV-raadsleden Peter van de Velden en Roy Wildeboer? Nee, niet echt. Ik vind het namelijk helemaal prima dat de hele club uit en over elkaar valt en Sjaak van Dongen samen met Gloria Molenaar nu samen de PVV-fractie in de raad vormt. Dat, beste lezer, dat is namelijk democratie! En zo is de PVV Nissewaard dus de Partij Van Verlies geworden, verlies van kandidaten en dus ook verlies van zetels. Mij zal het allemaal worst zijn, maar waar ik wel benieuwd naar ben is de reactie van de kiezers die hun stem op de PVV hebben uitgebracht. Voelen zij zich niet vreselijk in hun hemd gezet door Anita Verweij die immers al voor de verkiezingen wist dat ze de partij zou verlaten en Frank van Boven die ook al met zichzelf heel democratisch had afgesproken om alleen verder te gaan onder de naam Lijst Van Boven? Nou die hulp van boven zal hij heel hard nodig hebben. Aanvankelijk had hij de naam ‘de Lege Zetelpartij’ bedacht omdat bijna 60% van de stemgerechtigden in Nissewaard niet zijn gaan stemmen, mogelijk omdat ze, zoals Van Boven zelf laat weten; ‘geen interesse of vertrouwen in de politiek hebben en is de Lege Zetel Partij voor hen zo mogelijk een uitkomst.’ Beste meneer niet goed van Boven, u stapt uit de PVV en laat de mensen die op u hebben gestemd in de steek om een ordinaire centenkwestie, iets anders is het in mijn ogen niet. En nu gaat u zich inzetten voor de mensen die niet op u of uw voormalige partij hebben gestemd? Dit heeft helemaal niets met democratie van doen. De PVV verliest een zetel, u verliest uw geloofwaardigheid!
Heb jij iets gezien, meegemaakt of staat er nog iets bijzonders te gebeuren? Tip onze redactie. Je kan ons een WhatsApp sturen of mailen naar: [email protected]
