Column van Joop: Geen plek meer voor pestende politieagenten

Joop van der Hor (Rotterdam 1954), is een betrokken inwoner van Spijkenisse. Hij is naast columnist, auteur, verslaggever, presentator, ambassadeur van Villa Joep , ook host van twee talkshows ‘het Zuiden’in theater Zuidplein en ‘Chateau du Toksjoo in het Kasteel van Rhoon. Hij werkte als persvoorlichter van de politie, is getrouwd en woont met zijn vrouw in een appartement  langs de Oude Maas in Spijkenisse. In 2018 ontving hij de Nissewaardpenning uit handen van burgemeester Salet voor zijn inzet. Hij kijkt veel om zich heen en schrijft columns over allerlei leuke en narrige zaken. Rechtstreeks reageren kan via #vuilnisbak.

De Rotterdamse politiechef Fred Westerbeke is ‘geraakt’ door de pesterijen in zijn korps en blijft tot in zijn tenen gemotiveerd om wangedrag binnen zijn korps aan te pakken. Deze kordate uitspraak van de gewezen officier van justitie en thans korpschef van de unit Rotterdam der landelijke politie, gedaan in een recent interview in het AD,  zou mij normaliter in hoger sferen hebben gebracht. Ik houd van bazen met ballen, grote leiders die hun knechten tot nog grotere daden weet aan te sporen. Zijn politiemensen knechten? Jazeker, maar anno 2024 hebben we daarvoor een andere benaming. Maar waar een baas is, is een knecht, alleen noemen we ze al vele decennia lang anders namelijk ‘medewerkers’. We praten nu ook niet meer over slaven maar over contractarbeiders. De tijden zijn immers veranderd. Mij maakt het niet uit hoe je een politieman/vrouw noemt, zolang het bijvoeglijk naamwoord maar niet wordt toegevoegd en we een teringlijer geen zwarte teringlijer noemen en een persoon uit Turkije geen tering Turk. Gewoon alleen teringlijer is voldoende toch voor iemand die zich zwaar misdraagt, anderen het leven zuur maakt en maling heeft aan God en gebod (lees: wetgeving, normen en waarden). Tenminste dat doen wij hier in Rotterdam wel, daar heb je nog gewoon teringlijers, tyfuslijers, maar geen kankerlijers, dat gaat nu net weer een grote stap te ver. Dat weten we allemaal en dus houden we ons aan de eerste vormen van lijers. Bij het politiekorps Rotterdam weten ze dat kennelijk niet. Daar is racistisch gedrag en seksisme aan de orde van de dag. En niet sinds een paar weken of maanden, nee zelfs niet sinds een paar jaar, maar decennia lang! Ik kan het weten, heb 28 jaar bij het korps gediend. Ook ik heb collega’s gekend die zich misdroegen en buiten de pot piesten. Ik sprak de collega’s er op aan. Ook als ze zelf een kleurtje hadden want racisme is niet per definitie het privilege van de witte man. Ik zei dan ‘hé klootzak, dat kan je niet maken, gedraag je. Nooit heb ik gezegd; ‘he zwarte klootzak…..’. Nee, een klootzak is een klootzak, daar hoef je geen bijvoeglijk naamwoord aan toe te voegen, is duidelijk genoeg toch om te weten wat je op zo’n moment van iemand vindt? 

Rotterdam, maar ook Amsterdam, Den Haag en andere grote steden, hebben een rauw randje en de mensen die in die steden bij de politie werkzaam zijn, hebben ook zo’n randje. Daar zeggen ze het net even anders, iets rauwer, iets duidelijker, meer ‘to the point’. Van een Rotterdamse straatdiender moet je niet verwachten dat ze elkaar met ‘U’ aanspreken en netjes vragen of de collega misschien zijn mond zou willen gaan spoelen vanwege een uitlating. 

Benieuwd of Fred Westerbeke hierdoor ook ‘geraakt’ is. Hij zegt ‘het gevoel te hebben’ dat hij er wel iets aan kan doen. ‘Ik heb gevoel dat ik van meerwaarde kan zijn’ aldus de hoogste en duurst betaalde baas van het korps Rotterdam. ‘Gevoel?’ Man ben je nu helemaal betoeterd (net woord voor belazerd). Wat gevoel? Je bent verdikkie (net woord voor verdomme) hoogst persoonlijk verantwoordelijk voor het reilen en zeilen van het korps en alle mensen die daar werken. Dus als jij, net als Feyenoordtrainer Brian Priske de baas wilt blijven, pak dan de bezem en haal die er doorheen. Niet alleen door het midden, maar ook de randjes! Ik ken collega’s, ‘toevallig’ voorzien van een kleurtje, die een functie elders nu hebben. Mensen die zwart van buiten zijn en goud van binnen. Ze werden aan hun lot en de grillen van de pesters overgelaten. Ik ken de dikke rapporten, ik ken de boeken die erover geschreven zijn. Maar ik ken ook de tranen die gevloeid zijn van een flink aantal mensen die uitgestoten zijn, geen deel uit mochten maken van de ‘blauwe familie’. Wil je namen Fred? Kijk in je eigen dossiers of die van de vakbonden, vraag het oud FNV voorzitter Jan Struijs. Je moet niet denken, maar doen! Ik ben niet zo van de Amerikaanse politiek waar, als de democratische gouverneur of burgemeester door een republikein wordt weggestemd, de sheriff ook vervangen wordt. Maar misschien moet je er toch eens over na gaan denken om hetzelfde te doen wat Aboutaleb heeft gedaan. Misschien voel jij je nu gepest? Weet dan dat deze column niet persoonlijk bedoeld is. Ik was ook een fan van Ahmed. Maar ook hij wist van de situatie binnen het korps. Nou, deze stuurman aan wal heeft genoeg gezegd en geschreven. Aanpakken Fred, tieft de rotte appels eruit. Het is nog niet te laat voor jou, het korps en misschien zelfs niet te laat voor de slachtoffers. 

Heb jij iets gezien, meegemaakt of staat er nog iets bijzonders te gebeuren? Tip onze redactie. Je kan ons een WhatsApp sturen of mailen naar: [email protected]

Deel dit bericht